در سال 2014، دنیا تصویری متفاوت از ایران دید. چهره هایی واقعی تر از آنچه شبها در اخبار می بینند.
تیم ما سوارز نداشت که کسی را گاز بگیرد. تیم ما فابرگاس نداشت که سرمربی
در حین تمرین، به خاطر بی انگیزگی اخراجش کند. تیم ما کامرون نبود که
بازیکنانش وسط زمین با هم دعوا کنند. ایتالیا نبودیم که با شکم سیری بازی
کنیم. انگلیس نبودیم که در حرف، مدعی باشیم و در عمل هیچ.
ما ایران
بودیم. تیم ما خوش تیپ بود. تیم ما ترسو نبود. نیجریه نبودیم که
بازیکنانمان برای پاداش بعد از بازی چانه بزنند. در تیم ما همه با هم رفیق و
برادر بودند.
بچه ها متشکریم. شما و ملتی که پشتتان بودند، جمیعاً خسته نباشید.
ما جنگیدیم، بی آنکه ساز و برگ رزمیدن داشته باشیم. ما نداشته هایمان را
پنهان کردیم و در وسط زمین، آبرومندانه ایستادیم. زنده باد ایران